Woensdag 10 juni

Woensdag 10 juni

Voordat het te heet wordt doen we ’s ochtends een wandeling door een ander deel van Pontalina. Op straat worden gele bussen gewassen met het opschrift ‘escolar’, schoolbussen, dus. Deze rijden ’s avonds na werktijd naar de avondscholen in Goiania. We hebben ze al een paar keer voorbij zien rijden op onze wandelingen en er is veel belangstelling voor. Een goed gemeente initiatief.

We schaffen Braziliaanse telefoonkaarten aan van Claro. In de winkel nemen de dames alle technische en administratieve handelingen voor hun rekening. Uit de uitleg die wij krijgen maken wij op dat alles goed zal komen, gegarandeerd, maar dat de ene achtergrond procedure 2 uur in beslag neemt en de andere 4 uur. Als toch mocht blijken dat het niet werkt moeten we terug komen naar de winkel.

Aan het eind van de dag komt Peter ons waarschuwen dat hij ons, op last van Bia, om tien voor acht bij de Camara Municipal – Gemeenteraad – zal afzetten. Wij worden verwacht op de vergadering en Anneke wordt geacht de raad toe te spreken. De zaal is redelijk gevuld met belangstellenden. We realiseren ons plotseling heel sterk dat we in Nederland nog nóóit naar een gemeenteraadsvergadering zijn geweest. Voorzitter Bia introduceert ons en krijgen we applaus. Van de vergadering zelf verstaan we maar een paar woorden, we fluisteren de volgende anderhalf uur elkaar de woorden toe die we begrijpen. Ik raak in de war van het woordje ‘saude’ – proost - in de toespraak van een van de leden, tot Anneke mij uitlegt dat het over gezondheidsbeleid gaat.
Als laatste spreker wordt Anneke naar voren geroepen. Na de gebruikelijke ronkende aanprijzingen van al haar kundigheden door Bia leest Anneke, bij wijze van culturele uitwisseling tussen Pontalina en Zwaag, een gedicht voor van een belangrijke Nederlandse dichter, dat ze zelf naar het Portugees vertaald heeft:

O Papagaio de papel

Meu filho fez anos ontem, ele teve oito anos, meu coracao
Ele pediu um papagaio de papel, e eu deu um
Seu bola, bicicleta, trens, nao estiveram importante pra ele
So seu papagaio de papel estive todo pra ele, so eu nao sabia por que
E uma manha, ele dizei: pai, va comigo
O vento e favoravel agora, poise u trago meu papagaio
Na um mao o papagaio do papel, outa mao uma carta
Eu nao entendei, mais meu filho caro dizei
Eu tenho aqui uma carta pra minha mae
Quem e elevado no ceu
Eu fixo esta carta ao papagaio
Ate ela lhe recebia, ela quem me falta
E quando ela le quanto eu amo dela
Que nao posso me costumer na outra mulher

Voor wie deze historische gebeurtenis met eigen ogen wil zien (kijk vanaf 1 uur en 2 minuten):

https://www.youtube.com/watch?v=96neTrboqac&noredirect=1

Thuis nemen we onze eerste Caipirinha, Braziliës nationale cocktail, om deze mijlpaal te vieren.