Donderdag 2-7-2015
Door: Klaas
Blijf op de hoogte en volg Klaas
10 Juli 2015 | Brazilië, Rio de Janeiro
Donderdag 2-7-2015
De ruime kamer en het grootse uitzicht bevallen ons goed, de sinister krakende wenteltrap benadrukt het historische karakter van het gebouw, dus boeken we een paar dagen bij. De laatste nacht moeten we dan wel verhuizen naar een andere, nog grotere kamer, mét eigen badkamer, maar dat kan voor dezelfde prijs. Daar kunnen wij niet tegen zijn.
We gaan met de lijnbus naar ‘Central’, wat niet helemaal hetzelfde is als ‘Centro’, op zoek naar ‘Mosteiro de Sao Bente’ (1617), Klooster van de heilige Benedictus, een van de oudste gebouwen van Rio. We raken in een gebied vol marine gebouwen en marine mensen, zijn er dichtbij, vragen de weg en laten ons de verkeerde kant op sturen.
Op onze verdere wandeling vinden we wel de ‘Confeitaria Colombo’, om gebak te eten in een art nouveau omgeving tussen de Belgische spiegels, op het Italiaanse marmer en onder een gebrandschilderd glazen dak.
En de ‘Real Gabinete Portugues de Leitura’, een donkerbruine, doodstille ouderwetse ‘leeszaal’ vol boeken.
En het ‘Paco Imperial’, Keizerlijk paleis, waar de Portugese koning Dom Joao VI hof hield en waar in 1888 prinses Isabel er het einde van de slavernij afkondigde.
Als laatste van deze wandeling bezoeken we de ‘Igreja Sao Francisco da Penitencia & Convento de Santo Antonio’, Kerk van Sint Franciscus van de boetedoening & Klooster van Sint Antonio, tegen de steile berg gebouwd en bereikbaar via de lift vanuit metrostation Carioca. Het sterke hoogteverschil geeft meteen een ander perspectief op het plein, Largo da Carioca, waar we net nog liepen. En de heiligenbeelden leiden tot een discussie tussen ons over wie nou precies wie is en wie er uitgebeeld wordt. De katholiek opgevoede Antonia Camps blijkt, uiteraard, het best op de hoogte.
In de gang naar de lift hangt een plaat van de situatie in 1650, een lieflijk beeld van een helder wit gebouw midden in het groen van de natuur, heel het verkeer gevormd door zes personen, net zoveel als er tegenwoordig in de lift naar de ‘Igreja’ kunnen.
Lopend op weg naar het hostel moeten we een trap op van, hebben we geteld, 212 ongelijke treden, afgewisseld met steile stukken keienpad. Terwijl wij zwoegend en zwetend onze weg naar boven afleggen komt ons een vrouw tegemoet die zegt dat Brazilianen de trap alleen gebruiken om naar beneden te gaan. Hoe ze dan ooit weer boven komen begrijp ik pas later, als wij horen dat er speciaal een VW-busje vanaf het metrostation de berg op rijdt om je tegen een kleine vergoeding naar je bestemming te brengen.
De ruime kamer en het grootse uitzicht bevallen ons goed, de sinister krakende wenteltrap benadrukt het historische karakter van het gebouw, dus boeken we een paar dagen bij. De laatste nacht moeten we dan wel verhuizen naar een andere, nog grotere kamer, mét eigen badkamer, maar dat kan voor dezelfde prijs. Daar kunnen wij niet tegen zijn.
We gaan met de lijnbus naar ‘Central’, wat niet helemaal hetzelfde is als ‘Centro’, op zoek naar ‘Mosteiro de Sao Bente’ (1617), Klooster van de heilige Benedictus, een van de oudste gebouwen van Rio. We raken in een gebied vol marine gebouwen en marine mensen, zijn er dichtbij, vragen de weg en laten ons de verkeerde kant op sturen.
Op onze verdere wandeling vinden we wel de ‘Confeitaria Colombo’, om gebak te eten in een art nouveau omgeving tussen de Belgische spiegels, op het Italiaanse marmer en onder een gebrandschilderd glazen dak.
En de ‘Real Gabinete Portugues de Leitura’, een donkerbruine, doodstille ouderwetse ‘leeszaal’ vol boeken.
En het ‘Paco Imperial’, Keizerlijk paleis, waar de Portugese koning Dom Joao VI hof hield en waar in 1888 prinses Isabel er het einde van de slavernij afkondigde.
Als laatste van deze wandeling bezoeken we de ‘Igreja Sao Francisco da Penitencia & Convento de Santo Antonio’, Kerk van Sint Franciscus van de boetedoening & Klooster van Sint Antonio, tegen de steile berg gebouwd en bereikbaar via de lift vanuit metrostation Carioca. Het sterke hoogteverschil geeft meteen een ander perspectief op het plein, Largo da Carioca, waar we net nog liepen. En de heiligenbeelden leiden tot een discussie tussen ons over wie nou precies wie is en wie er uitgebeeld wordt. De katholiek opgevoede Antonia Camps blijkt, uiteraard, het best op de hoogte.
In de gang naar de lift hangt een plaat van de situatie in 1650, een lieflijk beeld van een helder wit gebouw midden in het groen van de natuur, heel het verkeer gevormd door zes personen, net zoveel als er tegenwoordig in de lift naar de ‘Igreja’ kunnen.
Lopend op weg naar het hostel moeten we een trap op van, hebben we geteld, 212 ongelijke treden, afgewisseld met steile stukken keienpad. Terwijl wij zwoegend en zwetend onze weg naar boven afleggen komt ons een vrouw tegemoet die zegt dat Brazilianen de trap alleen gebruiken om naar beneden te gaan. Hoe ze dan ooit weer boven komen begrijp ik pas later, als wij horen dat er speciaal een VW-busje vanaf het metrostation de berg op rijdt om je tegen een kleine vergoeding naar je bestemming te brengen.
-
10 Juli 2015 - 21:44
Ade:
Lieve Anneke en Klaas,
Het waren weer leuke verslagen over Rio en wat zien jullie veel.
Is dat hostel ,waar jullie nu vertoeven, hetzelfde als de foto die Anneke verleden appte?
Hebben jullie die Benedictus-plek uiteindelijk gevonden?
Toch maar in de buurt van het Google Earth- mannetje blijven.!
Hoelang blijven jullie nog in Rio?
Wij zijn nu lekker op de boot, mooi weer en de kleinkinders zijn net opgehaald.
Morgen weer lekker op bed ontbijten, krantje lezen en bijkomen van alle drukte.
Veel liefs,
George en Ade -
10 Juli 2015 - 22:08
Douwina Bisschop:
Hoi hier zijn we weer .Leuk dat het hotel zo goed bevalt op de foto te zien ziet het er ook mooi uit en ik neem aan dat de bedden ook goed zijn . Ja dat de weg vragen in het buitenland wil nog wel eens mis lopen. En een marineman weet ook beter de route op zee dan op het land .... De kroeg had ie beter geweten misschien ? EEn den helder grapje. Nauw dat was zeker een hele klim .Maar jullie hadden toch net wat calorien naar binnen gewerkt in een prachtig gebouw op de foto te zien en dan was je die ook weer voor een gedeelte kwijt. En ja als je met een deskundige van het katolieke geloof op pad bent en al ben je een Bisschop toch maar je plaats weten!! WE merken wel dat julie een hoop mooie veel van het landbeleven. Ga lekker zo verder en geniet van de bizonderen dingen. gr pa en ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
