Donderdag 30-7-2015
Door: Klaas
Blijf op de hoogte en volg Klaas
12 Augustus 2015 | Brazilië, Olinda
Donderdag 30-7-2015
Het is mooi weer!
Anneke profiteert van het mooie weer door rust te nemen aan het zwembad en Klaas profiteert door een extra rondje door Olinda te lopen voor zonnige foto’s.
Maar eerst werken we ons plan voor Manaus verder uit en hebben gelukt. Een vlucht met Azul, die gister niet in beeld kwam, verschijnt in onze overzichten. Ook deze levert ons midden in de nacht in Manaus af, maar is wel € 80,- per persoon goedkoper dan de goedkoopste vluchten van gisteravond. Die boeken we en van het financiële voordeel betalen we een taxi die ons ‘s nachts veilig voor het hotel af kan zetten. Hoppa.
We lopen naar de waterkant, een rommelig buurtje met afgebroken muurtjes, wankele tafeltjes, idem plastic stoelen en verfomfaaide parasols in de schaduw van de bomen. Goede plek voor een biertje. Een blonde man roept naar ons, een Duitser die om een Europees praatje verlegen is. Hij wil ons allerlei tips geven, maar ook zijn levensverhaal kwijt. Hij woont al zo’n jaar of 8 in Olinda, en heeft het hier goed naar zijn zin. Relaxte atmosfeer, veel lokale vrienden, makkelijk om zijn brood te verdienen. Dat doet hij onder meer door Engelse les te geven aan particulieren, en door het vertalen van recensies over hotels die mensen achterlaten op booking.com. Als zanger-gitarist wordt hij regelmatig gevraagd voor bruiloften en partijen, door mensen die iets bijzonders willen. Hij mist de Duitse hiërarchische samenleving helemaal niet, hier hoef je geen diploma’s te laten zien, iets kunnen is voldoende.
Later op de dag eten we ergens een ijsje, wandelen we langs de ‘boulevard’, beklimmen een oud fort, eten we bij een kilo-restaurant en besluiten de dag bij de buren van ons hostel, een Pizzeria, voor de gezelligheid op het terras. Daar zit een jonge dame in haar eentje te eten. Zij spreekt ons in moeizaam Engels aan en wil de conversatie duidelijk gaande houden. Haar moeder is drie jaar geleden overleden, daar heeft ze het nog steeds moeilijk mee. Ze woont nu samen met haar vader, en met god, die van grote hulp is. Zij is management consultant, werkt wereldwijd met een clubje van vier vrienden in een gezamenlijk bedrijf, klanten tot aan Abu Dhabi. Die klanten vindt ze door informeel allerlei mensen aan te spreken. Het hele bedrijf werkt nogal informeel, ze heeft geen zakelijke emailaccount, die gaat gewoon via “lovelyvivo@ ….”. Met veel inspanning en Anneke haar kennis van het Portugees voeren we een moeizaam gesprek. Toch wil ze graag e-mails uitwisselen en krijgen we bij het afscheid niet alleen een hand maar ook een omhelzing. Na deze stichtelijke ervaring kunnen wij rustig slapen.
Het is mooi weer!
Anneke profiteert van het mooie weer door rust te nemen aan het zwembad en Klaas profiteert door een extra rondje door Olinda te lopen voor zonnige foto’s.
Maar eerst werken we ons plan voor Manaus verder uit en hebben gelukt. Een vlucht met Azul, die gister niet in beeld kwam, verschijnt in onze overzichten. Ook deze levert ons midden in de nacht in Manaus af, maar is wel € 80,- per persoon goedkoper dan de goedkoopste vluchten van gisteravond. Die boeken we en van het financiële voordeel betalen we een taxi die ons ‘s nachts veilig voor het hotel af kan zetten. Hoppa.
We lopen naar de waterkant, een rommelig buurtje met afgebroken muurtjes, wankele tafeltjes, idem plastic stoelen en verfomfaaide parasols in de schaduw van de bomen. Goede plek voor een biertje. Een blonde man roept naar ons, een Duitser die om een Europees praatje verlegen is. Hij wil ons allerlei tips geven, maar ook zijn levensverhaal kwijt. Hij woont al zo’n jaar of 8 in Olinda, en heeft het hier goed naar zijn zin. Relaxte atmosfeer, veel lokale vrienden, makkelijk om zijn brood te verdienen. Dat doet hij onder meer door Engelse les te geven aan particulieren, en door het vertalen van recensies over hotels die mensen achterlaten op booking.com. Als zanger-gitarist wordt hij regelmatig gevraagd voor bruiloften en partijen, door mensen die iets bijzonders willen. Hij mist de Duitse hiërarchische samenleving helemaal niet, hier hoef je geen diploma’s te laten zien, iets kunnen is voldoende.
Later op de dag eten we ergens een ijsje, wandelen we langs de ‘boulevard’, beklimmen een oud fort, eten we bij een kilo-restaurant en besluiten de dag bij de buren van ons hostel, een Pizzeria, voor de gezelligheid op het terras. Daar zit een jonge dame in haar eentje te eten. Zij spreekt ons in moeizaam Engels aan en wil de conversatie duidelijk gaande houden. Haar moeder is drie jaar geleden overleden, daar heeft ze het nog steeds moeilijk mee. Ze woont nu samen met haar vader, en met god, die van grote hulp is. Zij is management consultant, werkt wereldwijd met een clubje van vier vrienden in een gezamenlijk bedrijf, klanten tot aan Abu Dhabi. Die klanten vindt ze door informeel allerlei mensen aan te spreken. Het hele bedrijf werkt nogal informeel, ze heeft geen zakelijke emailaccount, die gaat gewoon via “lovelyvivo@ ….”. Met veel inspanning en Anneke haar kennis van het Portugees voeren we een moeizaam gesprek. Toch wil ze graag e-mails uitwisselen en krijgen we bij het afscheid niet alleen een hand maar ook een omhelzing. Na deze stichtelijke ervaring kunnen wij rustig slapen.
-
12 Augustus 2015 - 08:10
Alice:
Mooie plaatjes -
12 Augustus 2015 - 09:56
Dddouwina Bisschop:
hoi Weer leuke e mail . We hebben gisteravond op tv een uitzending gezien over brazilie . En dat ging over Recire als ik goed schrijf en dat was het zelfde als dat julllie gezien hebben. De kerk met ledematen
en de mooie goude kerk en ook het winkeltje met van alles te koop waar Anneke op de foto staat. Vanavond is er weer een deel dat gaan we ook bekijken .Ok de stieren jacht was er maar dan ergens in een plaats in de natuur gingen ze met een groep paarden na dat de stieren waren los gelaten na een tijd
op jacht en wie er eerst een had gevangen was de held van buurt. Wevonden hjet mooi om dat te zien omdat we juist een mail er over van jullie hadden ontvangen. Verder is alles oke nog maar blijven genieten .Volgens mij is het een geslaagde reis . gr ma en pa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
